Vreemdelingenpolitie doet inval in noodopvang Maastricht
Deze informatie is afkomstig van de Werkgroep Vluchtalarm Maastricht, die oproept het college van B&W en de gemeenteraad van Maastricht te steunen in de strijd voor een menswaardige behandeling en een verblijfsvergunning voor dit gezin, dat al 3 1/2 jaar in de Maastrichtse noodopvang verbleef en na 10 jaar in Nederland volledig is ingeburgerd.
Het asielverzoek van het gezin is in 2003 afgewezen. In wanhoop heeft het gezin in 2005 getracht in België asiel te krijgen. Op grond van het Accoord van Dublin heeft België ze naar Nederland teruggestuurd, waar ze hun procedure konden vervolgen. Dit korte verblijf in het buitenland geldt echter ook als contra-indicatie voor een verblijfsvergunning op grond van het generaal pardon. Wel loopt er nog een procedure op grond van schrijnendheid en de slechte medisch-psychische gesteldheid van de moeder.
Bij de inval werd een deur ingetrapt en werden de ouders in het bijzijn van hun kinderen geboeid en zonder enige persoonlijke spullen te mogen meenemen in pyama afgevoerd, aldus Vluchtalarm en de buren van de familie. Het zou de bedoeling zijn het gezin binnen 10 dagen uit te zetten naar Armenië. Omdat het echtpaar al 10 jaar in Nederland verblijft zijn hun kinderen beiden in Nederland geboren en hebben zij dus geen enkele band met het land van herkomst van hun ouders.
Het is al de tweede keer in korte tijd sinds 1 januari 2010 (de beoogde sluitingsdatum van gemeentelijke noodopvang) dat de Vreemdelingenpolitie zo te werk gaat. Eerder werd dankzij snelle politieke interventie van het LOGO een dreiging van een soortgelijke actie in Utrecht verhinderd. Het eigengereid optreden van lokale Vreemdelingenpolitie- en/of DT&V medewerkers is in strijd met de landelijk gemaakte afspraken over hoe om dient te worden gegaan met bewoners van noodopvanglocaties. Indien zij zijn uitgeprocedeerd en niet voor een status op grond van het generaal pardon of anderszins in aanmerking komen wordt een traject opgestart van intensieve begeleiding en facilitering zodat zij goed voorbereid en voorzien van de benodigde documenten en vergunningen uit ons land kunnen vertrekken en een nieuwe toekomst kunnen beginnen in het land van herkomst. Bij dit traject, onder verantwoordelijkheid van de Dienst Terugkeer & Vertrek van het Ministerie van Justitie, worden ook organisaties als VluchtelingenWerk en INLIA en de gemeentelijke overheid betrokken.
Door dergelijke invallen vrezen andere organisatoren/beheerders en bewoners van noodopvanglocaties, die in kleinschalige vorm op diverse plaatsen in het land nog steeds bestaan, het vertrouwen in een humane behandeling te verliezen en eventueel te gaan onderduiken in de illegaliteit, met alle kwalijke gevolgen voor henzelf en voor de gehele samenleving. Van dit incident kan dus ook een mogelijke precedentwerking uitgaan.
Daarnaast zijn in deze zaak nadrukkelijk ook de rechten van het kind in het geding, aldus Vluchtalarm: onderzoek van de orthopedagoge mr dr Kalverboer (Rijks Universiteit Groningen) heeft aangetoond dat deze intelligente kinderen, die zich op school zeer goed ontwikkelen, door gedwongen uitzetting naar het land van herkomst van hun ouders een onacceptabel en onverantwoord risico lopen op ernstige psychische schade. Zij zouden bovendien door deze uitzetting traumatisch gescheiden raken van hun eveneens in Nederland wonende grootouders (die wel een verblijfsvergunning hebben gekregen), die vanwege de labiele toestand van de moeder regelmatig de zorg voor hun kleinkinderen op zich hebben genomen.
De gemeenteraad van Maastricht zal a.s. dinsdag op verzoek van GroenLinks een interpellatiedebat houden over deze kwestie. Raadslid De Jong zei naar aanleiding van de wijze van optreden van de VD: Zo gaan wij niet met mensen om in Maastricht.