16 mei 2014

Pleidooi voor een Eerlijk Kinderpardon

Pleidooi voor een Eerlijk Kinderpardon
De organisaties die samenwerken in de campagne voor een ‘Eerlijk Kinderpardon’ hebben een brief geschreven aan de vaste Kamercommissie voor Veiligheid en Justitie. Daarin worden de zorgen over de afgewezen aanvragen voor het Kinderpardon onder de aandacht van de Kamer gebracht.

Op 4 juni a.s. heeft de commissie een algemeen overleg met de staatssecretaris. Ter voorbereiding daarop heeft de Kamer op 28 mei a.s. een hoorzitting georganiseerd.

De bedoeling van het Kinderpardon (de ‘regeling langdurig verblijvende kinderen’) was om middels het verstrekken van een verblijfsvergunning een einde te maken aan de onzekerheid van kinderen die door hun langdurig verblijf in Nederland inmiddels waren geworteld in onze samenleving. Staatssecretaris Teeven van Veiligheid en Justitie heeft echter laten weten dat ruim de helft van alle aanvragen voor een Kinderpardon is afgewezen. De organisaties Defence for Children, VluchtelingenWerk Nederland, Kerk in Actie, Stichting LOS, UNICEF en Stichting INLIA, die samen de campagne ‘Eerlijk Kinderpardon’ zijn gestart, maken zich zorgen over de verschillende groepen in Nederland gewortelde kinderen die nu zijn uitgesloten van het Kinderpardon. In een brief aan de Vaste Kamercommissie Veiligheid en Justitie d.d. 9 mei 2014 wordt hiervoor aandacht gevraagd. Samengevat gaat het om de volgende groepen:

Rijkstoezicht
Een groep van zo’n 300 kinderen en gezinsleden is afgewezen voor het Kinderpardon omdat ze niet onder toezicht van een van de rijksdiensten in de vreemdelingenketen hebben gestaan. Zij waren echter al die tijd wel in beeld bij de gemeente, ze gingen naar school en sportvereniging, woonden in gemeentelijke noodopvang of hadden onderdak bij particulieren. Het bij de uitvoering van de regeling gecreëerde onderscheid tussen rijks- en gemeentelijk toezicht is niet uit te leggen, zeker niet in een tijd waarin gemeenten voor steeds meer rijkstaken verantwoordelijk worden gemaakt. *)

'Te lang' geworteld

Ongeveer 190 jongeren zijn afgewezen voor het Kinderpardon omdat ze inmiddels ouder zijn dan 21 jaar. Zij zijn voor hun dertiende naar Nederland gekomen en zijn dus paradoxaal genoeg ‘te lang’ geworteld om nu in aanmerking te komen voor het Kinderpardon. Ook dit verschil, waarbij kinderen die korter in Nederland zijn maar nog onder de 21 wel een status krijgen, is niet uit te leggen en gaat voorbij aan de essentie van de regeling, die immers een oplossing voor àlle gewortelde kinderen moet bieden.

Geen asielaanvraag
Voor het na langdurig verblijf geworteld raken van kinderen maakt het geen verschil of hun ouders een asielverzoek of een anderssoortige verblijfsrechtelijke aanvraag hebben gedaan. Fundamentele rechten dienen immers voor iedereen gewaarborgd te zijn, zo is vastgelegd in internationale verdragen. Ruim 400 kinderen en gezinsleden worden echter uitgesloten van het Kinderpardon omdat ze de ‘verkeerde’ (d.w.z. niet asiel) procedure hebben doorlopen.

'Foute' kinderen bestaan niet
 Zo’n honderd kinderen en gezinsleden die wel aan de overige voorwaarden voldoen krijgen toch geen pardon-vergunning omdat een gezinslid mogelijk betrokken is bij het plegen van een strafbaar feit of oorlogsmisdaad (artikel 1F van het Vluchtelingenverdrag). Los van de vraag of wel in een strafzaak door een rechtbank is vastgesteld dat er inderdaad sprake is van bijv. oorlogsmisdaden, heeft de Hoge Raad op 21 september 2012 uitgesproken dat ‘minderjarige vreemdelingen niet verantwoordelijk kunnen worden gehouden voor gedragingen van hun familieleden’. Kinderen anders behandelen dan andere kinderen in een vergelijkbare situatie vanwege gedrag of status van hun ouder(s) is in strijd met het Internationaal Verdrag voor de Rechten van het Kind (IVRK, art 2 lid 2): kinderen hebben eigen rechten.

Ten slotte
Volgens het IVRK moet bij alle beslissingen het belang van het kind voorop staan. De campagne-organisaties vragen de Kamer dan ook het verzoek tot heroverweging van de afgewezen aanvragen in dat licht te ondersteunen.


Meer informatie:
De brief van staatssecretaris Teeven aan de Tweede Kamer d.d. 14 april 2014
De brief van de de gezamenlijke organisaties aan de vaste Kamercommissie d.d. 9 mei 2014 
De campagne-website Eerlijk Kinderpardon, waar u de petitie kunt tekenen.
De website van de LOGO-gemeenten, waar u kunt zien welke burgemeesters de oproep onderschrijven van burgemeester Hans Martijn Ostendorp van de gemeente Bunnik, om opnieuw te kijken naar de afgewezen aanvragen.

*)
Ook in 2007 bij de Regeling Afwikkeling Nalatenschap Oude Vreemdelingenwet (RANOV), beter bekend als het ‘generaal pardon’, was juist een burgemeestersverklaring nodig om een pardonstatus te kunnen verstrekken aan langdurig verblijvende asielzoekers die bij het Rijk uit beeld waren geraakt. Nu gaat het om kinderen en gezinnen die door het Rijk uit rijksopvang en –toezicht zijn verwijderd en op straat gezet en daarom door en in gemeenten zijn opgevangen. Het Gerechtshof Den Haag en daarna de Hoge Raad hebben het op straat zetten van gezinnen met kinderen door het Rijk onrechtmatig bevonden. De Rijksoverheid weigerde echter na de uitspraak van het Hof (27 juli 2010) gezinnen met kinderen terug in de opvang te nemen die al voor die peildatum op straat waren gezet. Het is dan wel erg wrang dat kinderen die eerst slachtoffer werden van een onrechtmatige daad van de overheid nu een pardonstatus wordt onthouden.

Lees ook:
15-05-14  Burgemeestersoproep herziening kinderpardon massaal gesteund
02-05-14  600 Kinderen wachten op Eerlijk Kinderpardon
14-04-14  Kinderombudsman: honderden onterecht uitgesloten van kinderpardon
02-04-14  Tegenwerping art 1F bij kinderpardon