16 maart 2010

Uitspraak Europees Comité in de media

Hoewel de uitspraak van het Europees Comité voor Sociale Rechten eind februari is gepubliceerd verschijnen er nu pas berichten in de media. Zo kopte op 15 maart  De Volkskrant: "Nederland mag asielkinderen niet op straat zetten" en Het Parool en het Algemeen Dagblad maakten er beiden van : "Nederland moet illegale gezinnen opvangen". . Het Dagblad van het Noorden opende vandaag 16 maart de voorpagina met een artikel onder de kop "Asielkind mag niet op straat gezet - Verbod van Europees Comité voor Sociale Rechten"..

Ook redactionele commentaren werden aan dit onderwerp gewijd.

Het commentaar van de hoofdredactie van het Dagblad van het Noorden (16/3/10) willen we u niet onthouden:
 

In de verkiezingscampagne die op gang begint te komen, zal de suggestie ongetwijfeld weer regelmatig te horen zijn: Nederland is een soort paradijs voor asielzoekers, een magneet voor kansloze gelukszoekers uit de Derde Wereld. Maar intussen toont de praktijk een heel ander beeld. Nederland is geen land meer dat je vluchtelingen zou aanbevelen als bestemming. De behandeling van asielzoekers voldoet in sommige opzichten al niet eens meer aan de internationale regels en afspraken. De tik op de vingers die onze regering recent kreeg van het Europees Comité voor Sociale Rechten spreekt in dit verband boekdelen.
Natuurlijk is er een probleem als vluchtelingen niet voldoen aan de normen die hier worden gesteld voor de erkenning als asielzoeker. Want dat iemand juridisch niet binnen de regels past, betekent nog allerminst dat hij of zij terug kan naar het land van herkomst. Bovendien, zo reëel moeten we ook zijn, werken veel van de nieuwkomers niet erg mee aan hun eigen uitzetting. Ook al hebben ze inmiddels de geringe gastvrijheid van hun nieuwe verblijfplaats kunnen ervaren, ze hebben de moeite, vaak gepaard aan hoge kosten en gevaren, niet voor niets genomen. Als de terugreis niet lukt, volgt in veel gevallen de illegaliteit. Die gang van zaken is op zich al ongewenst, maar als het gaat om gezinnen met kinderen is het ronduit onaanvaardbaar. Minderjarigen die vanuit Ter Apel met een treinkaartje worden achtergelaten op het station in Emmen, dat is een handelwijze van een harteloze bureaucratie. De werkelijkheid van dakloosheid en een grote kans op afglijden naar criminaliteit of prostitutie lijkt er niet toe te doen. Wij schrappen het probleemgeval uit de boeken, dan bestaat het althans niet meer.
Opgejut door een politiek klimaat waarin immigranten steeds vaker als een probleem worden ervaren, kan een Nederlandse regering natuurlijk de Europese afspraken aan haar laars lappen. De onwillige reactie op de bindende uitspraak van het Europees Comité wijst er op dat we daar niet ver meer vanaf zijn. Dat is zorgwekkend.